«بیمه»، دغدغه ثابت کارگران – تسنیم_صبح سریع

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، یکی از دغدغه های کارگران بیمه نشدن آنها از سوی کارفرمایان است. بیمه فراهم اجتماعی جزو کمترین حقوق کارگران و از ماموریت های مهم کارفرمایان است اما متأسفانه به یک خطای پرتکرار از سوی کارفرمایان تبدیل شده است.

کارگرانی که بیمه ندارند, قرارداد کار کتبی ندارند و اکثر آنها قراردادهایشان شفاهی است. وقتی که قرارداد کار شفاهی باشد یعنی کارگر امنیت شغلی و آینده ندارد.

 وقتی که آینده شغلی ندارد, انگیزه ای برای بهبود کیفیت زندگی ندارد و همین قضیه علتابراز مشکلاتی در مسیر کار او هم خواهد شد.  در سالی که با گفتن سال «تشکیل؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» نامگذاری شده است, یکی از مانع ها تشکیل مشکلات کارگران است. وقتی که مشکلات کارگران رفع شود. انگیزه و انرژی آنها برای تشکیل زیاد تر خواهد شد.

در صورتی که کارفرما در عرصه حق بیمه کارگران قصور کند، بیمه شده می‌تواند با خبر دادن به نزدیک ترین شعبه تقاضای خود را برای مراجعه بازرس اظهار کند.

 با تحول شرایط حاکم بر بازار کار، کارفرمایان برای رسیدن به منافع مالی زیاد تر عمل به نادیده گرفتن حقوق کارگران می کنند. درحالی که کارگران یکی از اساسی ترین اندوخته های گسترش صنعتی سرزمین محسوب می شوند، باید مورد حمایتاختصاصی قرار بگیرند. اما متأسفانه تا کنون این چنین نشده است.

«قانون فراهم اجتماعی» نیز از با اهمیت ترین منابعی است که حقوق و تکالیف کارگران و کارفرمایان را تشریح کرده  و به نوشته های مهمی از جمله «بیمه کارگران» پرداخته است. مطابق ماده ۱ همین قانون، یکی از ماموریت های سازمان فراهم اجتماعی انجام تعهدات نوشته قانون فراهم اجتماعی است.

 مزایای بازنشستگی یکی از دغدغه های مهم کارگران است ، تنها راه رسیدن به این نوشته مسیر بیمه فراهم اجتماعی است. به این علت یکی از دغدغه های همیشگی آنها این است که آیا کارفرمایان در خصوص اراعه فهرست حقوق و دستمزد، به ماموریت قانونیشان عمل میکنند و آیا حق بیمه ماهیانه را به سازمان فراهم اجتماعی پرداخت میکنند یا نه؟

کارفرمایان باید از روز اول اغاز به کار، نسبت به بیمه کردن کارگران واحد خود عمل کنند، اما به دلایلی همچون پرداخت حقوق کم و این چنین پرداخت نکردن سنوات و عیدی کارگران خود را بیمه نمی‌کنند.اکنون مشاهده می کنیم با وجود قوانین محکم در مسیر بیمه شدگان اما باز هم برخی کارفرمایان قوانین را زیر پا می گذارند و کارگران خود را به دلایلی همانند فراراز پرداخت سنوات و عیدی  بیمه نمی کنند.

این در حالی است که مطابق ماده ۳۹ قانون فراهم اجتماعی، کارفرما موظف است تا آخر آخرین روز ماه سپس حق بیمه و اسامی بیمه شدگانش را به سازمان فراهم اجتماعی اراعه دهد و در غیر این صورت جریمه می شود.

این چنین بر پایه بند الف ماده ۴ قانون فراهم اجتماعی، کلیه افرادی که به هر گفتن در روبه رو دریافت مزد یا حقوق کار می کنند، مشمول قانون فراهم اجتماعی می باشند.در ماده ۱۴۸ قانون کار نیز کارفرمایان کارگاه های مشمول این قانون مکلف شده اند که بر پایه قانون فراهم اجتماعی، نسبت به بیمه کردن کارگران واحد خود عمل کنند.

بنابر این کلیه کارگاه ها و مشاغلی که تحت پوشش قانون کار قرار دارند، مشمول قانون تامین اجتماعی نیز می شوند. مطابق ماده یک قانون کار، کلیه کارفرمایان، کارگران، کارگاه ها و موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی تحت پوشش قانون کار قرار گرفته اند.

هر کارگری (که مشمول قانون فراهم اجتماعی باشد) حق دارد از اولین روز اشتغال به کار تحت پوشش بیمه قرار بگیرد.هر فرد بعد از اغاز بیمه‌پردازی می‌تواند از سازمان فراهم اجتماعی خدمات بیمه‌ای و درمانی را در چارچوب قوانین این سازمان مطالبه کند.

در صورتی که کارفرما در عرصه حق بیمه کارگران قصور کند، بیمه شده می‌تواند با خبر دادن به نزدیک ترین شعبه یا مرکز ارتباطات مردمی (۱۴۲۰) این سازمان، تقاضای خود را در خصوص مراجعه بازرس به محل کار اظهار کند.

*فرار از بیمه, خطای همیشگی کارفرمایان

حمید حاج اسماعیلی،نماینده کارگران در هیئت های حل اختلاف در او مباحثه با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم , درمورد بیمه کارگران او گفت: بیمه شدن کارگر از روز اول کار الزامی است. حتی در دورانی که کارفرما زمان زمان آزمایشی برای اغاز کار را در نظر می گیرد، کارگر باید حقوق و مزایا و بیمه داشته باشد.

 وی با اشاره به این که نوشته بیمه، اساسی ترین مطالبه کارگران در هیئت‌های حل اختلاف و تشخیص است اظهار داشت: تقریباً شکایات همه کارگرانی که به هیئت های تشخیص  مراجعه می‌کنند حوالی ماده ۱۴۸ قانون کاریعنی عدم بیمه از سوی کارفرمایان است.

حاج اسماعیلی با گفتن این که یکی از مشکلات کارگران مدام این است که کارفرمایان از روز اول فعالیت نیروی کار را بیمه نمی کنند اظهار داشت:مطابق با ماده ۱۴۸ قانون کار ،همه کارگاه ها ماموریت دارند تا لیست کارگران خود را به سازمان تامین اجتماعی ارسال کنند و برای تک تک کارمندان خود حق بیمه را پرداخت نمایند.

وی در جواب به این که کارگرانی که چندین سال در جایی مشغول خدمت بوده و بیمه نبوده‌اند چطور می‌توانند به حق خود دست یابند جواب داد: کارگران باید از همه قوانین مربوط به کارگر و کارفرما آگاهی کامل داشته باشند و مدارک مبنی بر روابط کاری بین کارگر و کارفرما در محیط وابسته را جمع آوری کنند.

این نماینده کارگران در هیئت‌های حل اختلاف اصرار کرد: اگر کارگران با مدارک معتبر به ادارات کار منطقه خود مراجعه کنند برای آنها یک دادخواست صادر و در هیئت‌های حل اختلاف و تشخیص برایشان نوبت صادر می‌شود و در صورتی که اسم و مشخصات کامل کارفرما را اراعه دهند در تاریخ جلسه اشکار یک ابلاغیه برای کارفرما فرستاده می‌شود.

او همین طور گفت: در صورتی که کارفرما در جلسه دعوت شده حاضر شود و نسبت به نوشته اعتراف کند رای صادر و سازمان تامین اجتماعی نیز این نوشته را جستوجو و کارگر به حق خود می‌رسد و این چنین کارفرما مطابق با قانون از سوی تامین اجتماعی جریمه و ملزم به پرداخت آن است.

حاج اسماعیلی با گفتن این که بیشتر از ۶۰ درصد کارگران در کارگاه های کوچک حقشان پایمال می‌شود فرمود: علت این که کارگران نمی توانند در کارگاه‌های کوچک حقوق خود را مطالبه کنند این است که آنها مدارک معتبری برای اثبات کار در کارگاه وابسته را ندارند.

وی گفت: در کارگاه‌هایی که نوع کار ثابت است کارفرمایان بعدی قائم مقام کارفرمای قبلی است و موظف است امورات مربوط به بیمه کارکنان را جستوجو کند به همین علت شانس کارگران در کارگاه‌های بزرگ برای احقاق مطالباتشان زیاد تر است چرا که حتی اگر قراردادی هم وجود نداشته باشد، آنها می توانند با دریافت فیش بانکی مبنی بر این که از آن کارگاه حقوق برایشان واریز می‌شده یا از طریق نامه‌های اداری که در طی سال به مناسب‌های گوناگون کارگر از کارفرما دریافت کرده به جستوجو مطالبات خود باشد که این مدارک می‌تواند این نوشته را اثبات کند که کارگر در آن کارگاه کار کرده است.

انتهای مطلب/